پرم شكسته مثه كبوتر
دلم گرفته كجایی مادر
زنده ام به بوی چادر نمازت
زنده ام به یاد راز و نیازت
كشتی من و با قد خمیده
روی كبود و رنگ پریده
شب ها بدون تو چه سرده
قلبم پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو كرده
یه وقتا از آه میسوزه سینم
شکر خدا راهی از مدینم
انگاری از الان دارم می بینم
که مادرم می بره منو
رو پاش گذاشته سره منو
میگیره با آستینه خودش
اشکِ چشای تره من و
شب ها بدون تو چه سرده
قلبم پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو كرده
تموم این درد با من میمونه
غمت من و كشت تو راه خونه
این زخم كهنه درمون نمیشه
رازی كه دارم پنهون نمیشه
افتادی رو خاك مثل قباله
دیوار كوچه شد باغ لاله
غربت از آسمون می بارید
اَبرا با چشمامون می بارید
دیوار برا تو خون می بارید
مادر دلم هواتو كرده
یه عمره از درد میسوزه قلبم
به کوچه ها میدوزه قلبم
چی اومد اونجا به روزه قلبم
کوه مصیبت رو دوشمه
صدای سیلی تو گوشمه
دلیل اینکه همیشه تو
آتیش غیرت می جوشمه
دیگه تا دمه آخر
یه گوشه توی بستر
زیره چادر از بابا
همش رو گرفت مادر
شب ها بدون تو چه سرده
قلبم پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو كرده
حسن غریب كریم دنیاست
حسن تمام وجود زهراست
میراث زهراست صبر و قرارش
رفته به مادر حتی مزارش
بال ملائك گلدسته هاشِ
خاك مدینه ایوون طلاشِ
دست كریم آل حیدر
نور مدینه ی پیمبر
جانم حسن غریب مادر
روضه ی مادر شهادتینم
وصیت من به زینبینم
اشکات بمونه برا حسینم
عُریان میشه پیکر حسین
به نیزه میره سره حسین
دله همه زیر و رو میشه
با ناله ی مادرِ حسین
یه مادری که با ناله
تو دریای گوداله
میسوزه برا داغِ
تن پرپر لاله
جانم حسین غریب مادر
دلم گرفته كجایی مادر
زنده ام به بوی چادر نمازت
زنده ام به یاد راز و نیازت
كشتی من و با قد خمیده
روی كبود و رنگ پریده
شب ها بدون تو چه سرده
قلبم پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو كرده
یه وقتا از آه میسوزه سینم
شکر خدا راهی از مدینم
انگاری از الان دارم می بینم
که مادرم می بره منو
رو پاش گذاشته سره منو
میگیره با آستینه خودش
اشکِ چشای تره من و
شب ها بدون تو چه سرده
قلبم پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو كرده
تموم این درد با من میمونه
غمت من و كشت تو راه خونه
این زخم كهنه درمون نمیشه
رازی كه دارم پنهون نمیشه
افتادی رو خاك مثل قباله
دیوار كوچه شد باغ لاله
غربت از آسمون می بارید
اَبرا با چشمامون می بارید
دیوار برا تو خون می بارید
مادر دلم هواتو كرده
یه عمره از درد میسوزه قلبم
به کوچه ها میدوزه قلبم
چی اومد اونجا به روزه قلبم
کوه مصیبت رو دوشمه
صدای سیلی تو گوشمه
دلیل اینکه همیشه تو
آتیش غیرت می جوشمه
دیگه تا دمه آخر
یه گوشه توی بستر
زیره چادر از بابا
همش رو گرفت مادر
شب ها بدون تو چه سرده
قلبم پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو كرده
حسن غریب كریم دنیاست
حسن تمام وجود زهراست
میراث زهراست صبر و قرارش
رفته به مادر حتی مزارش
بال ملائك گلدسته هاشِ
خاك مدینه ایوون طلاشِ
دست كریم آل حیدر
نور مدینه ی پیمبر
جانم حسن غریب مادر
روضه ی مادر شهادتینم
وصیت من به زینبینم
اشکات بمونه برا حسینم
عُریان میشه پیکر حسین
به نیزه میره سره حسین
دله همه زیر و رو میشه
با ناله ی مادرِ حسین
یه مادری که با ناله
تو دریای گوداله
میسوزه برا داغِ
تن پرپر لاله
جانم حسین غریب مادر
